Table of Contents
Panimula
Noong unang panahon, sa isang luntiang bayan sa Timog Mindanao, ay may isang kaharian na pinamumunuan ni Haring Barok. Ang kahariang ito ay sagana sa pagkain, maayos ang pamumuhay, at minamahal ng mga mamamayan ang kanilang hari. Ngunit higit sa lahat, ang kaharian ay kilala dahil sa napakagandang prinsesa na si Dayang Maria.
Mga Tauhan
- Haring Barok – isang makatarungan ngunit labis na mapagprotektang ama.
- Prinsesa Dayang Maria – isang mabait at maganda, ngunit naghahangad ng tunay na kalayaan at pag-ibig.
- Datu Makisig – isang batang datu mula sa karatig-bayan, matapang, tapat, at mapagmahal.
- Hukom Alon – tagapayo ng hari, mapanlikha ngunit may lihim na inggit kay Datu Makisig.
Buong Kwento ng Alamat ng Durian
Lumaki si Dayang Maria na hindi nakalalabas ng palasyo. Bagaman may ginto, alahas, at mga kasambahay, ang kanyang puso ay nananabik sa tunay na buhay sa labas. Gusto niyang maranasan ang mundo, tumulong sa mahihirap, at makatagpo ng isang taong iibig sa kanya hindi dahil sa korona kundi sa kanyang pagkatao.
Isang araw, dumating sa kaharian si Datu Makisig, isang binatang datu mula sa bayan ng Banwa. Humingi siya ng tulong kay Haring Barok dahil sa lumalalang tagtuyot sa kanilang lugar. Nahabag si Prinsesa Dayang Maria sa kalagayan ni Datu Makisig at lihim na nakipagkita rito upang personal na tumulong.
Habang tumatagal, nahulog ang loob nila sa isa’t isa. Hindi nagtagal at nabuo ang pagmamahalan sa pagitan nila. Ngunit may isang hindi sang-ayon sa kanilang ugnayan—si Hukom Alon. Matagal nang may lihim na paghanga si Alon kay Dayang Maria at selos na selos siya kay Makisig.
Isang gabi, nahuli ni Haring Barok sina Dayang Maria at Datu Makisig sa hardin. Galit na galit ang hari at agad na ipinag-utos na huwag nang papasukin muli si Datu Makisig sa kaharian. Pinayuhan niya ang anak na sumunod sa kanyang kagustuhan at pakasalan na lamang ang isa sa mga maharlika ng kaharian.
Ngunit hindi sumunod si Dayang Maria. Sa halip, lihim silang nagpasyang tumakas upang magsama sa bayan ni Datu Makisig. Nang malaman ito ni Hukom Alon, agad niyang isinumbong sa hari ang plano. Nahuli sina Dayang Maria at Makisig sa kagubatan bago pa man sila makatawid sa hangganan.
Bilang parusa, ipinasok si Datu Makisig sa kulungan at ikinulong din si Dayang Maria sa tore ng palasyo. Hindi kumain, hindi nagsalita, at hindi ngumingiti si Dayang Maria. Nalungkot ang kaharian at nagkasakit din si Haring Barok sa sobrang lungkot at pagsisisi. Ngunit dahil sa utos ng hari, hindi pa rin pinakawalan si Makisig.
Makalipas ang ilang buwan, namatay si Dayang Maria sa loob ng tore. Ang kanyang huling kahilingan ay ihimlay siya sa ilalim ng punong itinanim nila ni Makisig sa hardin ng palasyo.
Sa araw ng kanyang libing, isang matinding bagyo ang dumaan sa kaharian. Nang humupa ito, napansin ng mga mamamayan na ang punong itinanim nina Dayang Maria at Makisig ay biglang namunga. Ngunit ang bunga nito ay may matutulis na balat at may kakaibang amoy na sadyang mabaho.
Agad na ipinatawag ng hari ang mga albularyo at pantas ng kaharian. Sinabi ng isa sa kanila na iyon ay isang tanda mula sa kalangitan—na kahit may masasamang nangyari, ang bunga ng tunay na pagmamahal ay mananatili at lalago.
Sa kabila ng masangsang na amoy ng bunga, sinubukan ito ng hari. Sa kanyang pagkagulat, napakasarap ng laman nito—malambot, matamis, at kakaiba. Inalala niya ang kabutihan ni Dayang Maria at ang pagmamahal nila ni Datu Makisig.
Ipinangalan ng hari ang prutas na iyon bilang “durian” na hango sa salitang “duri” na nangangahulugang “matalim.” Sa kanyang mga huling araw, pinakawalan niya si Datu Makisig at humingi ng tawad. Mula noon, ang bunga ng durian ay naging simbolo ng pagmamahalan, sakripisyo, at pagbibigay-patawad.
Aral ng Alamat ng Durian
- Ang tunay na pagmamahal ay hindi nasusukat sa yaman, kapangyarihan, o estado sa buhay.
- Minsan, ang mga bagay na hindi kanais-nais sa una ay may taglay palang kabutihan sa kalooban.
- Ang pagkakamali ng isang lider ay hindi mahirap aminin kung para ito sa kabutihan ng lahat.
- Ang pagsisisi ay laging nasa huli—kaya habang may panahon, piliin ang mahabagin kaysa sa mapanghusga.
Basahin pa ang iba pang kwento sa:
Karagdagang Kaalaman
Alamin pa ang tungkol sa ating panitikang bayan mula sa:
- National Commission for Culture and the Arts (NCCA) – Mga alamat at tradisyong Pilipino
- Department of Education (DepEd) – Gamit pampagtuturo ng parabula at pabula
Bisitahin ang mga ito kung nais mong mas palawakin pa ang iyong kaalaman.