Ang Parabula ng Tatlong Binhi at Ang Matabang Lupa
Ang Parabula ng Tatlong Binhi at Ang Matabang Lupa

Ang Parabula ng Tatlong Binhi at ang Matabang Lupa

Panimula

Noong unang panahon, sa isang malayong nayon, ay may isang matandang magsasaka na kilala sa tawag na Mang Elias. Kilala siya hindi lamang sa kanyang masaganang ani kundi sa kanyang talinong hinubog ng maraming taon sa lupa. Isang araw, tinipon niya ang tatlong kabataang nais matutong magtanim at ibinigay sa kanila ang tig-isang binhi.

“Ang binhi ay parang buhay,” ani Mang Elias. “Kung saan mo ito itinanim at paano mo ito inalagaan, doon mo rin aanihin ang bunga.”


Mga Tauhan sa Ang Parabula ng Tatlong Binhi at ang Matabang Lupa

  • Pedro – Masipag, matiyaga, at may bukas na puso. Inalagaan niya nang maayos ang binhi sa tamang lupa at paraan, kaya’t siya lamang ang nagtagumpay.
  • Luis – Masigasig at ambisyoso ngunit kulang sa kaalaman at tamang proseso. Diniligan niya ang binhi ngunit hindi ito nabigyan ng sapat na sinag ng araw at hangin.
  • Mario – Tamad at walang malasakit. Itinapon lamang ang binhi at hindi na ito inalagaan.
  • Mang Elias – Matandang matalino at mapagpayo. Siya ang nagbigay ng binhi at nagsilbing tagapagturo ng aral sa tatlong kabataan.

Buod ng Ang Parabula ng Tatlong Binhi at ang Matabang Lupa

Noong unang panahon, sa isang maliit na baryo na napapaligiran ng mga bukirin at puno, ay may isang matandang lalaking kilala bilang si Mang Elias. Siya ay isang marunong at mapagkalingang magsasaka na hindi lamang bihasa sa pagtatanim kundi tagapagturo rin ng mga mahahalagang aral sa buhay. Isang araw, tinawag niya ang tatlong kabataang lalaki—sina Mario, Luis, at Pedro—at binigyan niya ang bawat isa ng tig-iisang binhi.

Habang hawak ng tatlong binata ang kanilang binhi, sinabi ni Mang Elias,

“Ang binhing hawak ninyo ay hindi basta tanim lamang. Ito ay sumisimbolo sa Salita ng Diyos at sa mga mabubuting aral na nais ninyong isabuhay. Gamitin ninyo ang inyong karunungan, tiyaga, at puso upang mapalago ito. Sa tamang panahon, ako’y babalik upang tingnan ang bunga ng inyong pagsisikap.”

Masaya at puno ng pag-asa, naghiwa-hiwalay ang tatlo upang simulan ang kanilang gawain. Si Mario, ang pinakamatabil sa kanila, ay may ugaling padalus-dalos at hindi mahilig maglaan ng oras sa mga bagay na hindi agad nagbibigay ng resulta. Sa kanyang pananaw, kung talagang maganda ang binhi, kahit saan niya ito itapon ay tutubo ito. Kaya’t itinapon niya lamang ito sa mabatong bahagi ng kanilang likod-bahay. Hindi niya ito binungkal, hindi diniligan, at pinabayaan na lamang. Habang lumilipas ang mga araw, hindi niya muling binalikan ang binhi. Sa huli, ito ay natuyo at nawala.

Si Luis naman ay isang kabataang puno ng ambisyon. Gustong-gusto niyang maging matagumpay at makilala sa kanilang lugar bilang masigasig at maabilidad. Ipinunla niya ang binhi sa isang paso sa loob ng kanyang kwarto. Araw-araw niya itong dinidiligan, iniingatan, at binabantayan. Ngunit dahil nasa loob ito ng kanyang silid, hindi ito nadadapuan ng araw, ni hindi nasisinghagan ng sariwang hangin. Sa kabila ng kanyang sipag, unti-unting nanlalanta ang tanim. Bagama’t tumubo ito ng bahagya, naging maputla at marupok hanggang sa ito’y tuluyang namatay.

Samantala, si Pedro ay isang tahimik ngunit mapagmasid na binata. Hindi siya palasalita, ngunit malalim kung mag-isip. Inalala niya ang mga sinabi ni Mang Elias at sineryoso ang kanyang tungkulin. Maingat niyang hinanap ang pinaka-matabang bahagi ng kanilang bakuran. Siniguro niyang malayo ito sa mga peste at hayop. Binungkal niya nang mabuti ang lupa, itinanim ang binhi, at araw-araw niya itong dinidiligan. Gumawa siya ng maliit na bakod upang hindi ito masira ng dumaraang hayop, at hinayaan niyang dapuan ito ng sinag ng araw at ambon ng ulan. Hindi niya minadali ang paglaki ng halaman—sa halip, buong puso siyang naghintay at nagtiwala.

Lumipas ang maraming linggo. Muling bumalik si Mang Elias upang tingnan ang kinahinatnan ng kanilang pagtatanim. Sa bakuran ni Mario, nakita niya ang tuyot at basag na lupa kung saan wala nang bakas ng binhi. Sa paso ni Luis, nakita niya ang isang patay na tangkay—palatandaan na may itinanim, ngunit hindi tumagal. Ngunit pagdating niya sa bakuran ni Pedro, isang malusog at mabungang halaman ang kanyang nadatnan. Ang mga dahon nito ay luntiang-luntian, at ang bunga ay matamis at sagana.

Ngumiti si Mang Elias at tinawag ang tatlo upang ipahayag ang kahulugan ng kanilang naging karanasan.

“Mga anak,” aniya, “ang binhi ay hindi lamang tanim, ito ay sumisimbolo sa Salita ng Diyos—sa katotohanan, kabutihan, at karunungan. Si Mario ay tulad ng mga taong nakaririnig ng Salita ngunit hindi ito pinapansin. Walang ugat, walang pagkilos, kaya’t walang bunga. Si Luis ay tulad ng mga masigasig ngunit sarado ang isipan—ginusto niyang lumago ang binhi sa sarili niyang pamamaraan, ngunit hindi niya ito binigyan ng tamang kalayaang tumubo. Ngunit si Pedro, siya ang larawan ng taong may bukas na puso, may tiyaga, at may pananampalataya. Kaya’t ang Salita ay nanahan sa kanya, lumago, at nagbunga.”

Nagkatinginan ang tatlo. Si Mario ay napayuko sa kahihiyan. Si Luis ay napaisip at napagtanto ang kanyang pagkukulang. At si Pedro, bagama’t pinuri, ay nanatiling mapagkumbaba.


Aral ng Parabula na Tatlong Binhi at ang Matabang Lupa

Ang aral ng parabula ay simple ngunit makapangyarihan:
Ang tamang puso at tapat na pagsisikap ay magbubunga ng tunay na tagumpay. Tulad ng binhi, ang kabutihang tinanggap mula sa Diyos o sa kapwa ay kailangang alagaan, pagyamanin, at itanim sa mabuting lupa — sa puso na bukas, tapat, at masipag.


Pagsasanay o Aktibidad (Optional for Teachers)

A. Pag-unawa sa Binasa

Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na tanong batay sa parabula. Isulat ang sagot sa iyong sagutang papel.

  1. Sino si Mang Elias at ano ang layunin niya sa pagbibigay ng binhi sa tatlong kabataan?
  2. Anong ginawa ni Mario sa kanyang binhi? Ano ang naging resulta?
  3. Bakit hindi rin naging matagumpay ang binhi ni Luis kahit araw-araw niya itong inalagaan?
  4. Paano inalagaan ni Pedro ang kanyang binhi?
  5. Ano ang naging bunga ng binhi ni Pedro?
  6. Ano ang sinisimbolo ng binhi ayon kay Mang Elias?
  7. Paano inihalintulad ni Mang Elias ang ugali ni Mario sa ilang taong tumatanggap ng Salita ng Diyos?
  8. Ano ang naging reaksyon ng tatlong kabataan sa huli?
  9. Ano ang pangunahing aral na nais iparating ng parabula?
  10. Aling karakter sa kwento ang mas kahalintulad mo? Ipaliwanag kung bakit.

B. Pagpapalalim ng Pag-unawa

Panuto: Sagutin sa isang talata ang sumusunod na tanong:

  1. Kung ikaw ay bibigyan ng “binhi” ng kabutihan, paano mo ito aalagaan upang magbunga ng mabuti?
  2. Paano mo maisasabuhay ang mga aral mula sa parabula sa iyong pang-araw-araw na buhay, sa bahay o sa paaralan?
  3. Bakit mahalaga ang bukas na puso, tiyaga, at pananampalataya sa pagharap sa mga hamon ng buhay?

C. Malikhaing Gawain

Panuto: Pumili ng isa sa mga sumusunod na malikhaing aktibidad at gawin ito nang may pagkamalikhain.

1. Guhit-Kuwento (Story Illustration)
Gumuhit ng tatlong larawan: (a) ang binhi ni Mario, (b) ang binhi ni Luis, at (c) ang binhi ni Pedro sa huling yugto ng parabula. Lagyan ng pamagat at maikling caption ang bawat isa.

2. Liham Pasasalamat kay Mang Elias
Isulat ang isang liham na parang si Pedro ang may akda. Ipadama ang kanyang pasasalamat kay Mang Elias at ibahagi kung ano ang natutunan niya sa karanasang ito.

3. Pagsasadula (Role-Playing)
Sa pangkat na may 4–5 miyembro, isadula ang parabula. Bigyang-diin ang mahahalagang bahagi tulad ng pagtanggap ng binhi, pag-aalaga nito, at ang pagbabalik ni Mang Elias.

4. Tula ng Pananampalataya
Gumawa ng isang tula (apat na saknong, apat na taludtod bawat saknong) tungkol sa pananampalataya at pagtanggap sa Salita ng Diyos na gaya ng binhi.


D. Pagtataya (Multiple Choice)

Panuto: Isulat ang titik ng tamang sagot.

  1. Ano ang layunin ni Mang Elias sa pagbibigay ng binhi?
    a. Upang subukin ang pasensya ng mga kabataan
    b. Upang palaguin ang kanyang bukid
    c. Upang turuan sila ng aral tungkol sa buhay at pananampalataya
    d. Upang pumili ng tagapagmana ng kanyang lupain
  2. Bakit hindi tumubo ang binhi ni Mario?
    a. Hindi sapat ang tubig
    b. Itinanim ito sa paso
    c. Itinapon lamang at pinabayaan
    d. Kinain ng hayop
  3. Bakit namatay ang tanim ni Luis?
    a. Hindi niya ito diniligan
    b. Wala sa tamang lugar—kulang sa araw at hangin
    c. Inatake ng peste
    d. Pinutol ni Mang Elias
  4. Ano ang pagkakaiba ni Pedro sa dalawa?
    a. Mas mayaman siya kaya may magandang lupa
    b. May bukas siyang puso at maingat sa pagtatanim
    c. Mas mabilis siyang kumilos
    d. Siya lang ang nag-aral ng agrikultura
  5. Ano ang simbolismo ng binhi?
    a. Kayamanan
    b. Kalayaan
    c. Salita ng Diyos at mabuting asal
    d. Tagumpay sa negosyo

E. Pangkatang Talakayan

Paksa ng Talakayan:
“Paano tayo magiging mabuting lupa para sa Salita ng Diyos?”

Gabay sa Talakayan:

  • Anong mga ugali ang kailangan upang matanggap at isabuhay ang Salita ng Diyos?
  • May mga pagkakataon ba na naging “tulad ni Mario” o “Luis” tayo sa ating buhay?
  • Paano natin matutularan si Pedro sa simpleng paraan sa ating pamilya, paaralan, at komunidad?

Basahin pa ang iba pang kwento sa: